Hep aynı şeyleri yapıp farklı sonuçlar beklediğimiz zamanlar oluyor değil mi? Bazı duygulara takılıp kalmak ya da olamayacağını daha önceden kendi zihnimizde yaratmak. Farklı düşünmeye, duymaya, hissetmeye kendimizi kapatma halleri. Biraz öğrenilmiş çaresizlik modu.

Kova dolunayı, bu süreçlerimizi çok net görme imkanı sunacaktır. Geçmişe bizi hapseden duygu ve düşüncelerden, deneyimlerden özgürleşme imkanımız var. Çok mu kolay? Yapılabilirliğine göre değişir ama denemeye değmez mi? Kendi kıskaçlarımızdan kendimizi kurtarmak..Evin bu penceresinden değil de bir de diğerinden açıp bakabilmek gökyüzüne, her seferinde yeniyi deneyimlemek, sonra belki yetmeyen manzaranın keyfini çıkarmaya bahçeye çıkıp alanını genişleterek devam etmek, belki sonra deniz kenarında gökyüzünün sonsuzluğuyla buluşmak, ve dahası bir uçağa bindiğimizdeki gökyüzüyle bir olma halini hatırlamak.